Ubieranie komina - samodzielne wykonanie podszewki komina

zawartość

planowanie
realizacja

Ukrywanie głowy komina może mieć kilka przyczyn: już istniejący komin przecieka i grozi zepsuciem; nowy kominek powinien być profilaktycznie zabezpieczony przed wilgocią lub chcesz dopasować podszewkę komina do wyglądu dachu przez komin.

Dla doświadczonego majsterkowicza okładzina głowicy komina nie powinna stanowić problemu, ale tutaj podstawowym wymogiem w pracy na dachach jest bezwzględna wysokość! Ci, którzy nie są wolni od zawrotów głowy, MUSZĄ powierzyć kontrakt na podszewkę kominową rzemieślnikowi, w przeciwnym razie oszczędności mogą zagrażać życiu! Ale nawet jeśli sam posiadasz umiejętności rzemieślnicze niezbędne do wykonania pracy, oczywiście obowiązkowe jest przestrzeganie przepisów dotyczących zapobiegania wypadkom (UVV), tj. Ustawienie rusztowania w domu, w tym ochrona przed upadkiem i ochrona przed spadającymi przedmiotami, rusztowanie na dachu lub Noszenie pasa bezpieczeństwa podczas pracy na spadzistym dachu. Dalsze informacje na ten temat to BG Bau.

planowanie

Jeśli spełnisz wszystkie niezbędne wymagania, możesz przejść do planowania; należy wziąć pod uwagę następujące punkty:

Jak powinno wyglądać przebranie ">

Oczywiście można dziś także okładziny ścienne prefabrykowane z zewnątrz cegłami klinkierowymi. Jednak podczas budowy należy zaplanować odpowiednią płytę wspornikową (płytę wystającą z elewacji).
Każdy, kto decyduje się na utylizację blachy, może albo sam ją wyprodukować z dużych blach (pod warunkiem, że ma odpowiednie narzędzia i niezbędną wiedzę), albo kupić gotowe okładziny. Ten tak zwany „Stülpkopf” jest dostarczany w całości i po prostu nakładany na komin - jak sama nazwa wskazuje. Zaletą jest krótki czas montażu i możliwość łatwego zdjęcia pokrywy podczas prac naprawczych lub nowego pokrycia dachowego. Wada: wymiary, zwłaszcza stopień spadzistego dachu, muszą być dokładnie prawidłowe, zmiany na miejscu są trudne.

Wskazówka: upewnij się, że kolor, kształt i materiał pasują do stylu domu i dachu!
1. Który materiał jest potrzebny ">
  - impregnowane łaty dachowe, płyty szalunkowe lub płyty OSB do podkonstrukcji, w tym odpowiedni materiał mocujący (kołki, śruby)
  - Gzymsy do płyt włóknisto-cementowych i łupków
  - Płyty z cementu włóknistego, łupek lub blacha do wykonania okładziny
  - Blacha cynkowa, aluminium lub miedź do przejścia od pokrycia dachowego do podszewki (piersi, gardła i paneli bocznych)
  - Kredki łupkowe lub kolorowe gwoździe specjalne do cementowanych paneli elewacyjnych
  - Komin i odpowiednia zaprawa
  1. Jakie narzędzia są potrzebne?
  W zależności od materiału zastosowanego na okładzinę potrzebne są również specjalne narzędzia:
  - Łupek i most sztyletowy do naturalnego łupka
  - Nożyce do cięcia lub mała szlifierka do płytek cementowych (potocznie nazywane „płytami Eternit”)
  - Nożyce do cięcia blachy, stołu do gięcia i nożyce ręczne do cięcia do samodzielnie wykonanej okładziny z blachy
  - Lutownica i materiał lutowniczy
  - Kielnia i żelazko do spoin
  - i oczywiście młotek, szczypce, linijka, śrubokręt itp.
  1. Czy do pomocy potrzebna będzie druga osoba?
  Aby zamontować głowicę wtykową, konieczna jest pomoc kilku osób. Ponieważ w zależności od jego wielkości - szczególnie w przypadku wielopoziomowych i wysokich kominów - może być nawet konieczne podniesienie go na dach i zainstalowanie za pomocą dźwigu. Ale ogólnie rzecz biorąc, druga osoba może być pomocna, na przykład, może wyciąć listwy do podkonstrukcji na ziemi, aby nie trzeba było kilkakrotnie opuszczać powierzchni dachu do takiej pracy.
  1. Jakie są koszty?
  Oczywiście wydatki, które należy liczyć, zależą głównie od wielkości komina i wybranego materiału. Możliwe są również różnice regionalne - jak również między rynkiem specjalistycznym, sklepem dla majsterkowiczów lub sprzedawcą internetowym. Porównanie cen może być tutaj warte zachodu.
  Najmniejsze finansowo produkty to listwy (około 0, 40 € / lfdm) i płyty OSB (około 5 € / m²) oraz niezbędny sprzęt, taki jak elementy złączne (kołki, śruby, gwoździe, ewentualnie kołki łupkowe), gzymsy, lut, Moździerz u. ä. off.
  Główną częścią są prawdopodobnie wymagane panele do panelu . W zależności od producenta, materiału, rozmiaru i pożądanego koloru dostępne są duże różnice cenowe. Tak więc naturalny łupek jest nieco droższy niż łupki artystyczne lub płyty cementowo-włókniste, większe formaty w porównaniu do małych tańszych.
  - Płyty z cementu włóknistego
    - 60/30 od Eternit od ok. 5 € / szt
    - Kokarda 30/30 ok. 1, 70 € / szt.
    - 20/20 około 0, 90 € / szt.
  - naturalny łupek
    - 0, 10 € / szt dopłata
  Ceny sztucznego łupka w przybliżeniu odpowiadają cenom płyt cementowo-włóknistych.
  Blacha dla niezbędnej granicy lub pełnej podszewki komina:
  - Cynk 0, 7 mm 40 € / m²
  - Alu 1, 5 mm ok. 50 € / m²
  - cena miedzi jest ceną dzienną
  Jeśli musisz wyciąć arkusz, musisz dodatkowo zapłacić.
  Komin 11, 5 / 24 ok. 1 € / szt.
  Decydując się na Stülpkopf (od 400 €) powinieneś oczywiście wcześniej uzyskać oferty od różnych dostawców.
  Ponadto niewielu entuzjastów majsterkowania będzie musiało mieć odpowiednie rusztowanie i zlecić wykonanie rusztowania o niezbędnej konstrukcji. Występują tu duże regionalne różnice cen - szczególnie jeśli chodzi o życie rusztowania.
  realizacja
  Gdy wszystkie powyższe punkty zostaną wyjaśnione, wszystko zależy od rzeczywistej pracy - przebierania się. Dzieje się to w kilku krokach:
  1. Sprawdzanie komina
  Po pierwsze, komin jest testowany pod kątem stabilności. Zwłaszcza w przypadku starszych kominków, które zostały zamurowane kanałami kominowymi, zdarza się, że górne rzędy poluzowały się z czasem. W takim przypadku należy je zdemontować i ponownie zamurować do pierwotnej wysokości. W żadnym wypadku nie należy samodzielnie zmniejszać wysokości głowicy komina, aby zaoszczędzić sobie tej pracy! Komin nie mógł już prawidłowo wypełniać swojego zadania (odprowadzanie dymu) i zostanie sprzeciwił się podczas następnej kontroli kominiarza.
  1. Mocowanie podkonstrukcji
  Jeśli elementy komina mają zostać pokryte klinkierem lub jeśli dołączona jest wytłaczana głowica, możesz pominąć te kroki.
  Najpierw buduje się szkielet łat dachowych, mocując je w narożach za pomocą kołków i śrub ze stali nierdzewnej - jeśli jest to starszy, wciąż klinkierowy kominek.
  Ważne: Zawsze wiercić w kamieniu, a nie w spoinie, w przeciwnym razie zaprawa może się poluzować i wpaść do wnętrza komina.
  Kominów składających się z elementów komina nie wolno wiercić w kamieniu. Tutaj listwy są najpierw trzymane za pomocą zacisków śrubowych i skręcane ze sobą. Do tej konstrukcji nakładane są teraz płyty poszycia, a jeszcze lepiej wodoodporne płyty OSB. Całość pokryta jest filcem dachowym i jest teraz odporna na warunki atmosferyczne.
  1. Zainstaluj niezbędne arkusze
  Płyty piersiowe, boczne i gardzielowe są przymocowane do podkonstrukcji, ale pod płytami znajdują się z przodu komina, na powierzchni dachu i służą do wytrącania się, która spływa po kominie, w celu drenażu na powierzchni dachu. W tym celu należy usunąć dachówki wokół kominka.
  Możesz samodzielnie wykonać blachy cynkowe, aluminiowe lub miedziane - jeśli masz niezbędne narzędzia - lub kupić je w specjalistycznych sklepach (materiały dachowe lub hydrauliczne). W międzyczasie dostępne są już kompletne pokrywy, które po prostu nasuwa się na komin - eliminując w ten sposób konieczne lutowanie lub nitowanie. Tutaj oczywiście, podobnie jak w przypadku Stülpkopf, konieczna jest dokładna przewymiarowanie, ponieważ nic nie można zmienić.
  Ważne: Jeśli chcesz użyć miedzi do tego celu lub całkowicie przykryć głowę komina blachą miedzianą, wówczas rynna i rura spustowa pod spodem również muszą być wykonane z tego materiału, ponieważ miedź reagowałaby chemicznie z cynkiem, a woda odpływowa zniszczyłaby znajdującą się pod nią rynnę cynkową!
  1. Montaż płyt
  Jeśli zdecydowano się na płytki z cementu włóknistego lub łupek, wówczas przymocowane są pasujące do siebie paski narożne, które są cięte piłą do metalu lub nożycami metalowymi na odpowiednią długość. Następnie można dołączyć pierwszą płytkę. Zaczynasz od „skrzyni” z przodu kominka. Wybór formatu zależy oczywiście od wielkości kominka, a zwłaszcza od gustu właściciela domu!
  W tak zwanym pojedynczym ogniu o zewnętrznym wymiarze (w tym szalunku) około 50 x 50 cm płyt w formacie 30/30, być może nawet z wycięciem w łuk, optycznie nie ma dobrego efektu; ale powierzchnia komina jest zbyt mała. Tutaj powinieneś użyć płytek w formacie 60/30, które - przycięte do wcześniej obliczonej miary - są wciskane z góry w paski narożne za pomocą specjalnych długopisów przybijanych gwoździami.
  Z kolei w przypadku większych kominków mniejsze płyty, takie jak format 20/20 lub 30/30 z zakrzywionym cięciem lub przyciętymi narożnikami, mają działanie rozluźniające - komin nie wygląda jak „blok”.
  Do cięcia stosuje się tak zwane nożyce tnące, alternatywnie można również ciąć płyty za pomocą jednej ręki szlifierki do cięcia. Płytki łupkowe wykonane z naturalnego łupka muszą zostać uderzone w mostek młotkiem łupkowym, ale obejmuje to wiele doświadczenia, którego zwykle nie ma majsterkowicz. Dlatego laik powinien uciekać się do łupków bitumicznych, które można przetwarzać jak płyty z cementu włóknistego.
  Jeśli ktoś ma „piersi verschiefert”, jak to się nazywa w języku dekarskim, zaczniesz od boków, bocznych paneli kominka. Tutaj przedni narożnik pierwszej płyty, który jest zamontowany poziomo, tak wysoko, jak górny punkt narożny pierwszej płyty piersiowej - dolne nachylenie zależy od nachylenia dachu. Wyjątkiem jest tak zwana „niemiecka osłona” dla paneli małoformatowych - tutaj biegnie górna krawędź paneli bocznych równolegle do powierzchni dachu. Jeśli piersi i boki są zamaskowane, na końcu pojawia się „gardło”, tył komina. Tutaj wyrównuje się z pierwszą płytą do nadchodzących wysokości płyt bocznych.
  1. Zakończenie podszewki komina
  Jeśli wszystkie płyty są przymocowane, wówczas arkusze muszą być lutowane razem (blacha cynkowa lub miedziana) lub nitowane (blacha aluminiowa), chyba że zostanie użyta cała gotowa rama. Tutaj wymagana jest duża ostrożność, w przeciwnym razie deszcz może przeniknąć przez nierówności. Oczywiście podszewka komina również zmienia powierzchnię podstawy, dlatego sąsiednie cegły lub dachówki są zbyt duże i należy je „wyciąć”. W tym celu ponownie potrzebna jest tarcza do cięcia (tarcza do cięcia kamienia).
  Cegły z przodu są wepchnięte pod blachę, płytki boczne i gardła leżą otwarte, dzięki czemu woda jest prowadzona z tyłu, gardła, nad zagiętymi płytami bocznymi na piersi i może spłynąć.
  Jeśli zdecydujesz się na pokrycie komina wykonanego z prefabrykatów klinkierem, musisz przymocować wspornik pod przedziałami dachowymi, na których zamurowane są cegły (normalny rozmiar 11, 5 / 24 cm). Ponownie przymocowana jest ramka z blachy, która jest przymocowana do komina za pomocą małych śrub ze stali nierdzewnej.
  1. Wyższy stopień
  Ostatnim zadaniem jest przymocowanie górnej pokrywy, która zapobiega przedostawaniu się wody deszczowej między kominem a okładziną. Może być wykonany z odpowiedniego kawałka blachy, który jest zagięty na krawędziach i ma odpowiednie wycięcia dla kanału dymowego. Alternatywnie wieniec może być wykonany z betonu, ale do jego montażu - w zależności od wielkości - może potrzebować kilku pomocników.
  
  To, czy należy dodatkowo zapewnić kominowi kaptur kominowy, o podziałach duchów. Z punktu widzenia kominiarza prawdopodobnie będzie to konieczne tylko w szczególnie niekorzystnych klimatycznie miejscach z bardzo obfitymi opadami deszczu. Element dekoracyjny i tak jest kapturem.
  Wskazówki dla szybkich czytelników
  - Zbuduj prawidłowo rusztowanie
  - Wybierz żądany materiał
  - Przymocuj podkonstrukcję łat dachowych i płyt OSB
  - Wyrównaj płytki i przymocuj
  - Płytki pinowe - przestrzegaj odpowiedniego formatu
  - Lutowane lub nitowane blachy razem
  - „Ciąć” cegły lub dachówki
  - Wytnij górną pokrywę i przymocuj / wykonaj betonowy pierścień
  - załóż komin